این روستا بین دو رودخانه قرار دارد فاصله این دو رودخانه حدود 80کیلومتر است .

جمعیت روستا تقربا 6تا7هزار نفر است .

قبلا کشاورزی روستا بسیار فعال بوده به همین دلیل 8هزار هکتار  از زمین های روستا به کشاورزی اختصاص داده شده.

حدود 300تا400چاه ابی دارد که الان نیمی از ان هم فعال نیست.به همین دلیل دیگر شغل چندانی درروستا وجود ندارد  همین باعث شده بیشتر جوانان برای کار کردن به شهر های اطراف مخصوصا بندر عباس بروند.اما الان قرار است در اینجا یک مجتمع دامپروری بسازند اگر این اتفاق بیفتد بسیاری از این مشکلات حل خواهد شد ان شاالله.

در شهر لار ...

" لار " پايتخت ايالتي به همين اسم است كه سابقا مملكت پادشاه نشين لقب داشته است. وسعت اين شهر متوسط است و از اطراف كوه هاي بلند بر ان فشار اورده اند و خود شهر در گرداگرد تپه اي بنا شده كه بالاي ان قلعه اي سنگي دارد كه محل ساخلوي قشون پادشاه ايران است.

هواي اين مملكت خيلي گرم است و اب ديگري غير از اب باران ندارد، كه در انبارها ذخيره مي نمايند و هر وقت مي گشايد مانند سيل به يك طرف شهر جاري مي شود و از دو طبقه كه با سنگ ساخته اند، چون ابشار مي ريزد و در شهر و اطراف شهر، درخت خاصه نخل و بعضي اشجار گرمسيري زياد است، و در باغ ها و كوهستان عده زيادي درخت نارنج ديده مي شود.

در لار دو كاروانسرا بيشتر ديده نمي شود، يكي در شهر كه خوب ساخته نشده و ديگري منتها اليه شهر طرف هرمز كه بالنسبه راحت تر است. اگر در موقع بارندگي پر از اب نشود، گاهي بايد چندين روز انتظار كشيد تا اب ان بيرون برود و قابل سكني بشود.

به همين جهت فرنگي هاي مسافر در منزل هلندي ها كه در اخر شهر خانه دارند، منزل مي كنند. هلندي ها مجبورند كه در لار خانه داشته باشند، براي اينكه بارهاي ابريشمشان كه از اصفهان مي ايد در انجا بايد پايين اورده شترها را عوض كنند، زيرا شتر هر ولايتي نبايد از ولايت خود تجاوز كند،

به علاوه شترهايي كه از اصفهان مي ايند طاقت گرما ندارند و بايد بارهاشان را تسليم شترهاي گرمسيري بدهند. نظر به اين احتياج اغلب حاكم لار مدتهاي مديد انها را معطل مي كند تا شتر تازه برايشان حاضر نمايد و اين موضوع موجب خسارت زياد براي انها مي شود.

زيرا كشتي هايشان كه در هرمز منتظر بارگيري ابريشم هستند، هر روز مبالغ گزاف خرج دارند و هيچ چاره براي اين كار ندارند، مگر اينكه مبلغي به حاكم لار نياز كنند تا زودتر شتر به انها برساند و لوازم حركتشان را فراهم نمايد.

در يكي از سفرهاي خود در مصاحبت " مسيو كنستان " رئيس كمپاني هلندي بوديم، پانزده روز در لار مانديم چون هوا هنوز خيلي گرم بود و كشتي هاي معهود وارد بندر هرمز نشده بودند، ما ترجيح داديم كه در لار توقف نماييم تا خبر ورود كشتي ها برسد.

______________________________________________________________________________

‍پي نوشت:

1_ژان باپتيست تاورنيه (1606-1689م) را پژوهشگران يكي از بزرگترين سياحان قرن 11 هجري (قرن هفدهم ميلادي) مي دانند كه در فاصله سالهاي 1401ه.ق-1665م)به روزگار سلطنت شاه سليمان صفي و شاه عباس دوم حداقل شش بار به ايران مسافرت نمود.

2_ تاورنيه مطالب ارزنده اي راجع به ايران از خود باقي گذاشته است كه از حدود سفرنامه هاي معمولي تجاوز كرده است، زيرا او با نظري دقيق نسبت به همه امور، از بزرگترين مسائل تا كوچكترين انها توجه كرده و با صراحت و صداقت انچه ديده و در اطرافش گذشته به رشته تحرير دراورده است.

3_بدون شك تاورنيه از سياحان همزمان و جهانگردان بعد از خود ارزش بيشتري دارد. زيرا تعداد مسافرتها و اقامتش در هر يك از اين سفرها بيشتر از ديگران بوده است و حق تقدم او نسبت به جهانگردان ان زمان حتي شاردن او را برتر مي سازد.

بلوک لارستان در فارسنامه ناصري

پوشش خانه هاي بزرگان لار و درب خانه و پنجره از چوب شاه گز است و چون درخت ان را ببرند و ستاره پروين فوق الارض باشد، خواه زمستان و خواه تابستان، چون چوب ان را پوشش خانه كنند، در همان سال اول جانوري كه ان را رشميز و موريانه و در عربي ارضه گويند، چوب را خورده تمام كند و اگر تحت الارض باشد،ان چوب سالها سالم بماند

و گويند چون شاخه گز را از جانب كلقتي كه متعارف است در زمين كنند، درخت شاه گز بلند قامت شود و اگر از جانب باريكي شاخه در زمين كنند يعني منكوسا، درختي پهن بر شاخه مانند درخت زرد الو گشته، شهري دهد گرانبها كه ان را گزباز گويند.

و زراعت نواحي لارستان جز ركن اباد و ناحيه بنارويه، ديمي است كه در سالهاي نز، يك من گندم و جو، صد من گندم و جو دهد و تنباكوي خوب فارس از لارستان است كه به مدد گاو از اب چاه شور زراعت شود.

و گذران عموم اهالي لارستان، از اب بركه و تالابها كه از اب باران جمع كنند، در تمام سال مصرف مي كنند و در هر دهي چندين اب انبار بزرگ و كوچك باشد و گودي انها تا دوازده قامت يا بيشتر كنند و بر هر يك گنبدي ساخته اند.

هر چه بلند تر باشد اب را خنك تر نمايد و در تابستان ابهاي بركه ها چنان سرد است كه گويا با يخ اميخته اند. كوزه ها را به ريسمان بسته كه تا به پايان اب انبار رسد، در اب انبارها انداخته، در وقت ضرورت اورده، ابي در كمال سردي و گوارايي بنوشند.

ادامه دارد ....

بلوک لارستان در فارسنامه ناصري

از گرمسيرات فارس وسيع ترين بلوكات است. ميانه مشرق و جنوب شيراز افتاده. درازي ان از قلعه فارياب ناحيه كورستانتا قريه عموئي سفلي، 57 فرسخ پهناي اناز "حاجي اباد" ناحيه مزايجان تا "بندر چارك" 45 فرسخ محدود است از جانب مشرق به نواحي عباسي و نواحي سبعه و از طرف شمال باز به نواحي سبعه و بلوك داراب و جويم  و خنج و گله دار و از طرف مغرب باز به نواحي خنج و علامرودشت و نواحي گله دار و بلوك مالكي و از جنوب به درياي فارس.

و هواي لارستان بعد از نواحي عباسي گرمتر از همه بلوكات فارس است. هواي جلگاه و كوهستانش تفاوت چنداني ندارد و گاهي در بعضي از كوههاي شمالي اگر برف ايدچند ساعتي بيش نماند و گاهي در زمستان شهر لار، دو سه شبي ابهاي كم يخ بندد و كوهستان لار بعد از كوه گيلويه بيش از بلوكات ديگر است و چشمه اب شيرين كه جاري باشد كم يافت  شود و در بعضي از نواحي چشمه هاي شور گوگردي باشد كه در كار زراعت نرود تا چه جاي خوردن.

در لارستان، اگر مسافر سفره نان و كوزه اي اب نداشته باشد خواهد مرد و عجب از بز و پازن و قوچ و ميش كوهي ان و كبك و تيهو كه در اين كوهستان زمستان و تابستان توقف دارند و درخت كوهستانش كنار و كلخنك كه نوعي از درخت بن است و صحرا درخت گز ازاد كه شاه گز گويند، چون تربيت كنند، با انكه جز اب باران را نبينند مانند درخت سفيددار بلند و چون چنار چوبش سخت و جوهر دار.

ادامه دارد ....

تا قبل از قانون تخت قاپودر دوره رضاشاه مردم سایبان با کوچ کردن زندگی خود رامی گذراندن و اصولا دامدار بودند (سایبان جزء ایل کوهکی می باشد)اما بعد ازاسکان انها در منطقه ای به نام سایبان (نامش برگرفته  از این است که  درختان زیادی  داشته وسایه ی زیادی ایجاد می کردند)شغلشان از دامداری به دامداری وکشاورزی تبدیل شد.

مردم سایبان از قومهای مختلفی تشکیل شده از جمله :

 فارس وترک و عرب و.....که بدون هیچ مشکلی در کنار هم زندگی می کنند .

زبان مردم در اینجا فاری است اما سایرروستاها لهجه خاصی دارند

مردم سایبان مردمی صمیمی و مهربان ومهمان نواز هستند این حرف من نیست حرف کسانی است که به اینجا امدند من دوست دارم براتون از اتفاقاتی که از گذشته تا الان افتاده بگویم اما خیلی زیاد میشه به همین دلیل در قسمت های مختلف میگویم.

نویسنده :سودابه ت

احتمالا تا حالا اسم  روستای درز وسایبان  به گوش خیلی از شما نخورده چه رسد به اینکه اطلاعاتی در مورد اونم داشته باشین من می خوام شما رو با روستامون اشنا کنم.

این روستا از توابع بخش مرکزی لار می باشدکه حدود 150کیلومتر با لار فاصله دارد وخود شامل چندین روستا می باشداز جمله :

1.شهرک سایبان

2.درز

3.شهرک بیخویه

4.کهن برهان

5.سردشت

6.مهر اباد

7.رمیجان

8.بلوچی

و...

اما من قصد دارم در اینده شما رو با روستای خودم یعنی سایبان اشنا کنم.

سلام امیدوارم که حالتان خوب باشد

وقتی فهمیدم حسنی جون(گراشی)بالاخره کار خودشو کرده.رفتم پیش یکی از اهالی قدیمی لار و ماجرا را جویا شدم.

می گفت:این ماجرا سر درازی دارد جونم براتون بگه حسابی حرف زد(نمی دونم راست می گفت یا نه)آره باباجون اون زمانهای قدیم اصلا کشور ایرانی نبود می گفتن لار بزرگ!چه چیزایی داشتیم -شاه از خودمون-سکه از خودمون-تخت جمشید از خودمون-آب شیرین از خودمون!گفتم:شوخی می کنی؟گفت:برو بچه مگه من با تو شوخی دارم.ما از لار آب شیرین صادر می کردیم .عذر خواهی کردم وگفتم:تخت جمشید هم آره!اون که بالای شیرازه!گفت:تازه اومدی سر اصل مطلب:بعد ازاینکه جنگ جهانی رخ داد تازه کشور ایران تشکیل شد و لارستان شد استان.اون وقت تو مجلس گفتن:اگه می خواین تخت جمشید مال شما باشه گراش رو جدا می کنیم.‏ تخت رو دادیم رفت .سال ها به همین منوال گذشت تا که دوباره گفتن:اگه بخواین استان بمونید گراش رو جدا می کنیم.استان هم دادیم رفت.سرتون رو درد نیارم واسه اینکه گراش بمونه همه چیز دادیم(فکر بد نکنید منظورم آثار هنری ایناست)خلاصه تا اینکه حسنی خان گراشی رفت مجلس و با استفاده از سیاست بند(پ)و سیاست زیر میزی و رومیزی تونست یه کارایی بکنه.‏ ایندفعه گفتن اگه می خواید گراش بمونه.اون حاج آقا بود که توی قم براش همایش گرفتن اونو باید جزء قم حساب کنید.‏ ما لاری ها هم که حاج آقا رو دوست داشتیم گفتیم:گراش رو بردارید ارزونی خودتون نخواستیم (تو دلم گفتم:آره جون خودت).

جدیدا شنیدم گراشی ها اومدن توی این وبلاگ و اون مطلب در مورد بنارویه بود اونو خوندن وگفتن بنارویه هم مال ماست(برو بخون گراش حق داره)حالا چه جوری خدا می دونه و این پتروس فداکار که همه فحش ها رو بجون خریده.

پیرمرد می گفت:حالا که لار همه چیز شو از دست داده قراره لار رو از نقشه ایران حذف کنند.

اینم ماجرای جدایی گراش از لار

به امید روزی که لارستان استان شود و این دعواهای بسیار ناپسند مردم این دو شهر پایان پذیرد

نویسنده:حمید رضا

سلام:

عید سال 89 بود که به همراه دو تن از دوستانم از شهر های بوشهر وسمنان به خاطر کاری که داشتیم به لار اومدیم.حدود یک هفته در لار بودیم(قرار بود 10 روز باشه که ماجراها داره)توی این یک هفته در ساختمانی در قسمت شهر قدیم لار نزدیک میدان مدرس اسکان داشتیم.هر روز که از خواب پا می شدم نگاهم به بالای کوه  وآن دیوارهای بجا مانده از خانه های قدیمی در بالای کوه می افتاد اما در این مدت فرصت نکردم به آنجا سر بزنم.تابستون شروع شد ومن اینبار تنهایی برای مدت یک ماه به لار آمدم. ایندفعه به شهر جدید می رفتم و استراحت می کردم به همین خاطر اینبار هم نتوانستم به آنجا سر بزنم.اما خوشبختانه کسی را پیدا کردم ودر مورد این بنا از او سوالاتی پرسیدم.

اینگونه برایم توضیح داد:در زمان حکومت نادر شاه قرار بود نادر همچون شهرهای دیگر به لار هم حمله کند.همزمان با حمله او مادر نادر فوت کرده بود مردم لار که از این موضوع اطلاع پیدا کرده بودند تصمیم گرفتندتمام شهر را سیاه پوش کرده و بقعه ای به احترام نادر برای مادر او بسازند و با این حیله توانستند لار را از هجوم حمله نادر شاه حفظ کنند.نمی دانم تا چه حد حرف این همشهری عزیز صحت دارد.ای کاش کسی پیدا می شد ودر این باره و اینکه چرا نامش به اژدها پیکر تغییر کرده توضیح می داد.تا هم من وهم نسل جدید لار از این واقعه اطلاع پیدا می کردند.

نویسنده:حمیدرضا

روستاهای بنارویه:

 روستاهای توابع بخش بنارویه عبارتند از:

1:شرفویه

2:لاغران

3:مارمه

4:بختیارویه

5:حسن آباد محمد کریم

6:حسن آباد مرگماری

7:مسیح آباد

8:دهنو و امامزاده سبز پوش

9:جلال آباد

10:دامچه

11:دهفیش

لازم به ذکر است که مردم بنارویه در روز28 صفر در امامزاده واجب التعظیم روستای بختیارویه

جمع شده ومراسم با شکوهی برگزار می کنند.

 نویسنده:حمید رضا

__________________________________________________

مطلب ارسالی ازhamid